تمام پیامک هایی که از روز اول خواستگاری برام داده بود تا امروزو نگه داشتم و خیلی از وقت ها مرور کردنش منو زنده میکنه...

یه روزی حالم بد شد بر حسب یک اتفاقی کمتر از یک سال از عروسیمون می گذشت و اون تو شهر قم بود و من مجبور شدم چند روزه برم شهر خودمون که 8 ساعتی فاصله داشت با قم.

سه روز از رفتنم نمی گذشت که درد ناگهانی تو وجودم احساس کردم و این درد منو تا پای مرگ کشوند دردی که هیچ ریشه ای براش نبود و امبولانس و اورژانسو هیچ کس نمی تونست کمکم کنه . فقط صدای جیغ و گریه های خانوادمو می شنیدم و فریادهای برادرم.

حالم بد بود و بعد هم هیچی نفهمیدم .

وقتی به هوش اومدم  همه داغون بودن. مادرم میگفت تو اون حالت فقط فریاد میزدی اسم شوهرتو می آوردی می گفتی سید نفهمه . دلم میخواد یه بار دیگه ببینمش و بمیرم . درسته من اون لحظه از خدا خواستم یک بار دیگه شوهرمو ببینم و بعد بمیرم .

فردای اون روز شوهرم شک کرد که منی که هر یک ساعت باید صداشو می شنیدم و برام شعر می خوند چرا حتی پیامک هاشو جواب نمیدم . مادرم با زبان بی زبانی بهش گفت چه اتفاقی افتاد و همسرم با دمپایی و لباس معمولی ای راهو 5 ساعته اومد که همه متعجب شدن .

بغلم کردو زد زیر گریه ... و بعد سجده ی شکر که زنده ام و بجا اورد . تازه متوجه شده بود تو جمع منو بغل کرده و حالا گونه هاش سرخ شده بود و از خجالت نمیتونست سرشو بالا کنه .

من اونجا فهمیدم شوهرم چقدر منو دوست داره و من هم چقدر عاشقشم .

مادرم میگفت داد پرستارها با فریاد من در اومده بود از بس شوهرم  شوهرم می کردم و اونو می خواستم . تا یک هفته آقا سید کنارم بود و بعد با نازو نوازش منو اورد قم . و باز هم یک هفته مرخصی از درس و رسیدن به من .

دلم میخواست کنیزی سادات و بکنم . هر چند خودم هم فرزند حضرت زهرا هستم . ولی فکر نمیکردم  یه روز اون بخواد به من تا این حد خدمت کنه ..

 دوستش دارم . بی نهایت

...خدایا شکرت