سلام،
کسي که براي خدا مسيري را انتخاب مي کند از خدا گلايه نمي کند ...
اما نظرم صرفاً مانند فردي به نام زهرا که در پايين به تندي سخن گفته نيست .
اگر همسر شما راه خدا را انتخاب نموده است قطعا شما هم سهيم و شريک در اين سختي ها هستيد و جهاد در راه خدا مي کنيد .
اما بدانيد و توجه کنيد ...
نگذاريد صبوريتان به دوري از خدا خدشه دار شود ...
نوشتن اين صحبت ها خوب است ، حتي در خلوت بين خود و خدا بهتر است ، تخليه سختي ها و انرژي هاي منفي بسيار عاليست ...
اما مراقبت کنيد که خداي ناکرده باعث نشود لبخند شما از همسرتان دور شود ...
هر وقت که او به منزل آمد به زيبايي به او خير مقدم بگوييد و با لبخند لذت بخشي ورود او را به منزل خوش يمن نماييد.
هيچ لذتي بهتر و بالاتر از عطش با هم بودن نيست .
زن و مردي که ديوانه وار در کنار هم هستند هيچ قدرتي جدايي بين آنها را رقم نخواهد زد.
اينکه چه چيزي بخوريم و بنوشيمو په لباسي بپوشيمو چه ميوه اي بخوريم همه در جاي خود قابل توجه است اما اينکه شب نون خالي با يک نوشيدني بخوريم يا چلوکباب در اساس زندگي هيچ خللي ايجاد نمي کند، مهم سير شدن معده است اما تفاوت تناول آن نبايد باعث تقويت حس دوري و دلگريزي و فاصله گرفتن از شوهر خطرناک است؛
اينکه سعي کنيم سربه زير شويم تا رنگ و لعاب دنيا ما را از هدفمان دور نکند خوب است، اما به شرطي که مراقب تاثيرات افکاري که شيطان به ما القا مي کند هم باشيم که خداي ناکرده مانند شبهي در تاريکي آراااااام قلب ما را فرا نگيرد و تيرگي اش احاطه گر نور او شود.
در پناه ايزد يکتا